martes, 27 de mayo de 2014

¿A QUIEN LE CUENTO YO ESTO?

¡Ay, amor! a quién le cuento yo,
que aquí tu te desnudabas,
que al alba te vestías y te ibas
cantando como un alegre jilgero.

¿A quién le cuento, que la casa a quedado vacía,
fría y desangelada sin tu sonrisa.
Que ya no juega nadie con mi pelo
y que mi boca a quedado huérfana de besos?

¿¡A quién le cuento
que los rincones están huecos!?
Que conservo tu pulsera y los pendientes,
que dejaste olvidados sobre la mesita
el día que te marchaste sin causa aparente.

Desde entonces, el sol no entra en la casa,
la luna no me visita porque sabe
que ya no convives conmigo.
Se marchitaron las rosas en el jarrón
y el candelabro ya no tiene velas que prender.

¡Fuego es lo que no tiene la cama,
que se ha quedado sola
y todavía las sabanas conservan
el olor a granada de tu piel de hada!

¡Ya ves! Solitario me siento,
como una pluma en el desierto,
escribiendo a raudales 
todo aquello que pienso
como un tonto enamorado

¡Ya ves, amor!
Antes nunca te escribí nota alguna
y era contigo parco en palabras,
no supe decirte "te quiero" a tiempo,
¡hoy poder hacerlo... seria un sueño!

¿A quien le cuento yo todo esto?
si es a ti lo único que deseo.
Y así me paso el santo día,
dándole vueltas y más vueltas
a lo que fue lo nuestro.

Colección ¿Quién me presta una fotografía?
Foto: Francesc Martínez

A QUI LI ESPLICO JO AIXO ?

Ai, amor! a qui l´explico jo,
que aquí tu et despullaves,
que a l'alba et vesties i t'anaves
cantant com un alegre ocellet.

A qui li explico, que sa casa a quedat buida,
freda i desangelada sense es teu somriure.
Que ja no juga ningú amb es meu cabell
i que sa meua boca a quedat orfe de besades?

A qui li explico
que es racons estan buits!?
Que conservo sa teua polsera i ses recades,
que vas deixar oblidats sobre sa tauleta
es dia que et vas marxar sense causa aparent.

Des de llavors, es sol no entra a sa casa,
sa lluna no em visita perquè sap
que ja no convius amb mi.

Es van marcir ses roses en es gerro
i es candeler ja no té espelmes que prendre.
Foc és el que no té es llit,
 que s'ha quedat sol
i encara es llenços conserven
s'olor a magrana de sa teua pell de fada!

Ja veus! Solitari em sento,
com una ploma en es desert,
escrivint a dolls tot allò que penso
com un ximple enamorat

Ja veus, amor!
Abans mai et vaig escriure nota alguna
i era amb tu parc en paraules,
no vaig saber dir-te mai "t´estimo" a temps,
avui poder fer-ho... seria un somni!

A qui li explico jo tot això?
si és a tu l'única cosa que desitjo.
I així em passo es sant dia,
donant-li voltes i més voltes
al que va ser el nostre.

Col.lecció ¿Qui em deixa una fotografia?
Foto: Francesc Martínez

EL AMOR SIEMPRE TRIUNFA

EL AMOR SIEMPRE TRIUNFA - Si me vas a dejar, mejor no me digas nada, bien puedes pegarme un tiro o darte la media vuelta sin que yo me enter...